Gniew zawsze w nas

Myślę że wielu z was miało tak, że po spacerze, gdy psu coś odbiło każdy był zły. Zaciskał zęby aby się nie popłakać? Krzyczeć na cały park, jaki mój pies jest głupi? 

Z tego co wiem to wy moi czytelnicy, macie psy bardzo bojowe które mają charakterki, sama mam psa który jest uparty bardzo.

Shi jest taka że jak zrobi coś źle, a ja ukucnę i mam szklanki w oczach patrzy na mnie tymi oczami, i podchodzi z podkulonym ogonem oraz z uszami pochylonymi, po czym kładzie się na plecach. Mój pies jest tak sprytny, i myśli że jak mnie poliże a ja ją pogłaskam to sprawa załatwiona. Tutaj ostatnio doszła do wniosku, że nie ona rządzi na spacerach, tylko ja. Wiele osób tak ma, myślę że nie tylko są to psiarze ale i inne osoby. 

Przed wami 3 wybrane historie, o Shi,  która chciała żyć szybko i umrzeć młodo:

1. Wyjechaliśmy na ferie zimowe do mojej babci, na wieś. Shi uwielbia babcię i zawsze dostawała u babci małpiego rozumu i muszę przyznać, że niezależnie od tego jak ciężko pracowaliśmy w domu nad eliminacją niektórych zachowań (np. skakaniem na ludzi), u babci wszystko to wracało do nas priorytetem.  Pewnego wieczoru, jak to ja, chciałam iść na jakiś spacerek, mówię sobie tak, wyjdę bez smyczy, bo w końcu kto z psem będzie. Moje przypuszczenie, jak, zawsze się myliło. No więc Shi sobie biegała. Było ciemno, jak to na wsi, pełno rowów. Shi dostała małpiego rozumu. Ja patrze a centralnie przed nami, stoi podhalan. No ruszyć się nie mogłam, chciałam złapać Shi, a ta mi uciekała, nie zauważyła rowu i ja razem z nią wpadłam.. Ehehe, przeczekałyśmy bo w końcu był podhalan.. A ja nie wiedziałam co zrobić, w rowie myślałam że ją zabije xD

2. Innym razem, podczas spaceru tym razem po lesie natknęliśmy się na pasące się na polanie stado koni. Shi nie trzeba było dwa razy ich przedstawiać, nie zastanawiała się ani sekundy. SRUU widzę ją jak jest przy koniach, myślałam że ją uduszę! Jest przy tych koniach, i zaczęła biegać, jak opętana, konie stoją i nie wiedzą co mają zrobić, po czym jeden koń się zdenerwował i Sruu na Shi, po czym mój dzielny piesek, który myślał że pokona konie, szybko się wystraszył. A potem przez cały spacerek słuchała się jak zegarek. Tamten spacer jak opowiadam każdemu wybucha śmiechem, także się na was nie obraże xD

3. Ostatnia historia, to jest chyba najbardziej zwariowana.. No ale cóż takie, jest życie z bulterierkiem. Także, zgarnęłam moją koleżankę Olkę i sruu na spacer. Jak to my z Shi uwielbiamy, chodzić na spacerki, a nasze ulubione miejsce to taki strumyczek, więc szłyśmy, gadałyśmy, a Shi spuszczona luzem. Była rzeka, i taki post z drewna, i mówię - chodź przejdziemy. Olka wymiękała, ja po czasie też. Stoimy i zastanawiamy się czy iść czy nie. Shi podjęła decyzję że iść. Więc weszła, wszytsko ok, po czym zwaliła się z tego drewna, bo było ślizgo, potem znowu weszła, i spadła do wody. Szybko ją wyciągnęłam bo to była jesień. Miałam krzyknąć SHIRA! Na cały głoś, ale już sobie darowałam. Owinęłam ją szalem, i co? Do domu.. 

A wy jakie macie przygody z waszymi psami?